Publiczne obligacje korporacyjne w Polsce
Dodany przez Janek Torens, Kategorie: Finanse
Obligacje korporacyjne to dłużne papiery wartościowe przedsiębiorstw, w których emitent oświadcza, że jest dłużnikiem obligatariusza (prościej mówiąc inwestora) i zobowiązuje się do spłaty świadczeń wobec niego na określonych warunkach i w określonym czasie. Obligacje mogą być emitowane w ofercie publicznej i prywatnej i ten pierwsze sposób będzie pokrótce przedstawiony. Ale zanim to nastąpi, warto byłoby przybliżyć w ogóle historię rozwoju obligacji na rynku polskim.
W Polsce historia rynku papierów wartościowych jest nierozerwalnie związana z powstaniem i historią giełdy papierów wartościowych (jest to ważne dla zrozumienia w jak stosunkowo krótkim czasie obligacje korporacyjne zdobyły szerokie zainteresowanie). 12 maja 1817 w Warszawie została otwarta pierwsza giełda. Początkowo przedmiotem handlu były przede wszystkim weksle i obligacje, akcje na szerszą skalę pojawiły się dopiero w drugiej połowie XIX w. Co ciekawe, pomiędzy I a II wojną światową giełda papierów wartościowych istniała również w Katowicach, Krakowie, Łodzi, Poznaniu, Wilnie i we Lwowie. Według danych, 90% obrotów koncentrowało się na giełdzie w Warszawie, więc to ona miała podstawowe znaczenie dla większości inwestycji. W 1938 r. na giełdzie w Warszawie było notowanych 130 papierów wartościowych – były to obligacje (państwowe, bankowe i komunalne), listy zastawne oraz akcje.
Przerwa w historii giełdy nastąpiła w momencie wybuchu II wojny światowej, ponieważ w owym czasie warszawska giełda została zamknięta. Po 1945 r. próbowana ją reaktywować, aczkolwiek było to niewykonalne, gdyż w okresie PRL-u rządził system gospodarki centralnie planowanej. Po 1989 r. i związanej z tą datą przemianie ustrojowej można było podjąć próby ponownej odbudowy rynku papierów wartościowych.
Dla rozwoju obligacji w Polsce przełomową datą był 12 kwiecień 1991 r., kiedy to ówczesny minister przekształceń własnościowych i minister finansów podpisali akt założycielski Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. Warto wspomnieć, że nastąpiło to w kilka tygodniu po uchwaleniu Ustawy z dnia 22 marca 1991 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych. Podczas pierwszej sesji giełdowej, która nastąpiła już 16 kwietnia, notowano akcje pięciu spółek i uczestniczyło w niej 7 domów maklerskich.
Od tej pory Giełda Papierów Wartościowych się dynamicznie rozwijała. Spowodowało to też wzrost zainteresowania ofertą publiczną obligacji jako jednym ze sposobów pozyskiwania kapitału przez przedsiębiorstwa.
Przechodząc do głównego tematu, należy zaznaczyć, że oferta publiczna jest skierowana do szerokiego grona nabywców (musi to być przynajmniej 150 inwestorów nieznanych bezpośrednio). Najczęściej taka informacja przekazywana jest za pomocą środków masowego przekazu, w związku z czym ta forma emisji jest szczególnie uregulowana ze względu na zwiększenie bezpieczeństwa i efektywności obrotu.
Emitent decydujący się na ofertę publiczną jest zobligowany do ujawnienia danych na temat swojej sytuacji prawnej i finansowej oraz do przestrzegania wszystkich reguł i warunków podczas tworzenia i udostępniania oferty. Aby umożliwić łatwy dostęp do tych informacji, przedsiębiorstwo musi sporządzić oraz upublicznić prospekt emisyjny bądź memorandum informacyjne, w którym będą zawarte wszystkie dane, które są potrzebne do podjęcia decyzji o zakupie obligacje przez inwestora.
Przedsiębiorstwa bardzo często sięgają po tą metodę pozyskiwania kapitału dla dalszej działalności. Mimo, iż emisja na rynku publicznym jest bardziej skomplikowana niż na rynku prywatnym, to i tak cieszy się sporą popularnością, co jest głównie związane z dotarciem do szerszego grona inwestorów oraz efektem marketingowym jaki daje upublicznienie informacji o spółce w mediach masowego przekazu.
Więcej tu rysu historycznego niż samych konkretów o obligacjach korporacyjnych, no ale w każdym razie jest to wzbogacająca wiedza.