Super Obligacje

W poniższym tekście przedstawimy cztery główne nurty inwestycyjne, jakie można zaobserwować na rynku obligacji Catalyst. W dużym uproszczeniu strategie inwestycyjne można podzielić na względnie bezpieczne, z umiarkowanym poziomem ryzyka oraz takie, z którymi związane jest bardzo wysokie ryzyko.

Pierwszą i zarazem najczęściej stosowaną przez inwestorów na Catalyst strategią jest tzw. „kup i trzymaj”. Ponieważ często dostęp do interesującej inwestorów emisji prywatnej jest ograniczony, kiedy inwestorzy nabywają papiery dłużne emitenta uchodzącego za wiarygodnego, nie są zainteresowani ich sprzedażą. Dzięki temu mogą traktować inwestycje w obligacje korporacyjne jako alternatywną formę inwestycji do lokaty bankowej przy jednoczesnym wyższym oprocentowaniu. Należy przy tym pamiętać, że w przypadku inwestycji w obligacje korporacyjne o kilkuletnim horyzoncie inwestycji, nie należy traktować naszych obligacji jako papierów, o których możemy zapomnieć i wrócić do nich przed terminem wykupu. Sytuacja emitenta obligacji może ulec znaczącej zmianie nawet w okresie jednego roku, dlatego warto śledzić okresowe wyniki finansowe oraz bieżącą działalność spółki. Strategię te zaliczyć można do grona mało ryzykownych metod inwestowania.

W tym miejscu warto dodać, jako że strategia „kup i trzymaj” jest najpopularniejszym modelem inwestowania na Catalyst, to jest z nią związana także niska płynność rynku. Płynność obligacji na Catalyst w dalszym ciągu, po prawie pięciu i pół roku istnienia rynku, nadal stanowi duży powód do narzekań ze strony inwestorów, którzy paradoksalnie sami się do tego przyczyniają.

Drugim rodzajem strategii stosowanym przez szerokie grono inwestorów jest osiąganie zysków dzięki wahaniom poziomu rynkowych stóp procentowych. Strategia ta ma cechy wspólne ze strategią „kup i trzymaj”, jednak wymaga większej wiedzy oraz większej aktywności od inwestora. Można ją określić jako strategię o umiarkowanym poziomie ryzyka. Przede wszystkim kluczowym elementem strategii jest umiejętność ustalenia momentu, w którym zdecydujemy się na sprzedaż posiadanych instrumentów w celu osiągnięcia zysku. Założeniem tego modelu inwestycji jest fakt, ze kurs obligacji ze stałym oprocentowaniem rośnie wtedy, gdy obniżają się stopy procentowe. Omówmy strategię inwestycyjną na prostym przykładzie.

Przykład

Inwestor ma do wyboru inwestycje w dwie obligacje – pierwsza z nich jest oprocentowana stale na poziomie 7%, druga ze zmiennym oprocentowaniem aktualnie na poziomie 7,9%. Inwestor wybiera bardziej opłacalną w danej chwili inwestycję w obligacje ze zmiennym oprocentowaniem. Po roku poziom stóp procentowych spada na tyle, że oprocentowanie zmienne wynosi 6,5%, natomiast oprocentowanie obligacji ze stałym oprocentowaniem nie zmienia się (7%). W takim wypadku inwestor pragnie pozbyć się słabiej oprocentowanych obligacji ze zmiennym oprocentowaniem oraz nabyć obligacje ze stałym kuponem. Wtedy właśnie ujawnia się mechanizm strategii inwestycyjnej. Po obniżce stóp procentowych rynek wyceni obligacje ze stałym oprocentowaniem powyżej ich wartości nominalnej. Oznacza to, że inwestor, który na początku inwestycji wybrałby niżej oprocentowane obligacje może je następnie sprzedać z zyskiem.

Pozostałe dwie strategie inwestycyjne, które omówimy poniżej charakteryzują się wyższym poziomem ryzyka oraz wymagają większej wiedzy i aktywności ze stron inwestora. Pierwszą z nich jest strategia osiągania zysku na debiucie giełdowym. Ten typ strategii jest związany z faktem, iż dostęp do prywatnych ofert obligacji korporacyjnych jest często ograniczony w związku z przepisami prawa, które pozwalają udostępniać takie oferty maksymalnie 149 osobom. Więcej na temat warunków ofert prywatnych obligacji można przeczytać w serwisie Best Capital pod adresem http://bestcapital.pl/oferta-publiczna-a-oferta-prywatna-obligacji-koporacyjnych/. Z tego powodu część inwestorów nie ma możliwości nabycia papierów dłużnych w ofercie pierwotnej, ale dopiero na rynku wtórnym, po ich wprowadzeniu do obrotu na Catalyst. Znaczna część obligacji debiutuje na Catalyst powyżej swojej wartości nominalnej. Jeśli inwestor nabył instrumenty dłużne emitenta w ofercie pierwotnej, a następnie sprzedał je po wprowadzeniu na Catalyst z premią w wysokości 1% powyżej ceny nominalnej – wypracował zysk oraz dodatkowo przysługują mu odsetki za okres w jakim posiadał obligacje do czasu ich debiutu. Przy założeniu, że wprowadzenie obligacji na rynek publiczny trwa 1 miesiąc, a inwestor inwestuje swoje środki na bieżąco – może osiągnąć zysk nawet rzędu 12% w skali roku.

Ostatni, a zarazem najbardziej ryzykowny i wymagający największych umiejętności analitycznych sposób inwestowania w obligacje to tzw. strategia stresu. Jej założenia są bardzo proste, a jednocześnie bardzo trudne do zrealizowania. W niniejszej strategii inwestor decyduje się na nabycie z rynku papierów wycenianych znacznie poniżej ich wartości nominalnej, z krótkim terminem do wykupu. Najczęściej niski kurs obligacji wiąże się z kiepską sytuacją finansową spółki – oznacza to, że inwestorzy nie wierzą w to, że emitenta będzie stać na dokonanie wykupu. Niemniej jednak na rynku zdarzają się przypadki, gdy emitenci pozyskują zewnętrzne finansowanie na wykup obligacji w krótkim czasie przed terminem zapadalności obligacji. Zakładając, że inwestor potrafi dostrzec w sprawozdaniach finansowych spółki takie pozytywne aspekty, które pozwolą mu uwierzyć, że emitent wywiąże się ze swoich zobowiązań – może on nabyć papiery wycenione na 50-60%, które następnie emitent wykupi po kursie 100% wartości nominalnej.

catalyst obligacje co to jest obligacja lokaty bankowe obligacja co to obligacje catalyst obligacje co to jest obligacji korporacyjnych oprocentowanie obligacji termin wykupu obligacji zapadalność obligacji